Welkom
Inge's lifestyle is mijn blog waarop mijn passie voor schrijven en fotografie samenkomen. Door de combinatie van tekst en foto's neem ik je mee in mijn dagelijkse leven, mijn persoonlijke ontdekkingsreis en mijn avonturen als leerkracht van groep 1-2.
Heel veel leesplezier!
Lots of love,
Inge
Klik hier voor mijn eerdere blogs
Op deze 5 december kan de blog natuurlijk maar over 1 ding gaan… SINTERKLAAS!!
Met mijn neusje tegen het raam gedrukt, kijkend naar de parkeerplaats. Daar kwam een auto aan….. zou dat hem zijn? Ja, daar stapte hij uit de auto. Zijn mijter werd opgezet en hij kreeg zijn staf. Sinterklaas keek omhoog en zwaaide… Dan wachten totdat hij boven was. Daar was hij dan! Mijn vader aan de piano op het moment dat Sint binnenkwam. Met z’n vieren (3 kinderen van vrienden van mijn ouders en ik) zongen we uit volle borst Sinterklaasliedjes. Hij had altijd één Piet mee en soms twee kleine Pietjes. In het grote boek stond iets geschreven over ons en Sint had ook tekeningen van ons. Die had hij in onze schoenen gevonden…. We mochten één cadeautje uitpakken terwijl Sint er was en de rest wanneer hij weg was.
De tijd brak aan dat ik wist wie Sint en Piet speelden. Mijn vriendin geloofde nog in de Sint. Maar toen de Sint binnen kwam, geloofde ik gewoon weer helemaal, ook al wist ik heel goed wie hij was!
Hup, kleding pakken en naar de badkamer. Mijn vader stond daar in zijn pyjama en keek mij verbaasd aan. Hij vroeg wat ik deed: ‘We moeten naar school!’, zei ik! Tja, mijn vader maakte zich klaar om naar bed te gaan en ik moest dus nog gewoon een nacht slapen!
Het heerlijke avondje kreeg een extra glans toen we dit vierden bij de open haard in het huis van mijn ouders.
In de zomer van 2019 kwamen 2 collega’s naar me toe met de vraag of mijn vader misschien Sint zou willen spelen op school. Ik speelde de vraag meteen door. Mijn vader zei ja! De dag van het Sinterklaasfeest was ik vroeg op school. Mijn moeder was die dag in mijn klas. Zij wilde dit natuurlijk ook niet missen. Toen mijn vader als Sint het schoolplein opkwam, schoot ik vol. Wat ontzettend bijzonder was dat! Ik was echt doodzenuwachtig voor het bezoek van Sinterklaas in de klas. Maar het was super met voor mij een heel magisch tintje!
In de vriendenkring van mijn ouders was een vriendin inmiddels oma geworden. Ik werd gebeld door de man die voor mijn vroeger Sint speelde. Hij vroeg of ik zijn Piet wilde spelen. Wauw wat was dit gaaf! Ik hoefde er geen moment over na te denken en zei; ‘Ja!’ Wat was het bijzonder toen ik de eerste keer het Pietenpak aan trok van de dame die voor mij altijd Piet was. Helaas dat we door het virus al twee jaar niet het dak op kunnen.
Vorig jaar was ik ziek en kon ik het feest helaas niet vieren met de kinderen uit mijn klas. Eergisteren kon ik het weer vieren met mijn kinderen! Ik mocht met de kinderen om 09.45 uur naar de speelzaal om Sinterklaas te ontmoeten. Na het kijken of we er allemaal waren, speelden we buiten. In de klas nog een keer het liedje oefenen en toen naar de speelzaal. Iedereen was helemaal door het dolle heen. Mijn verbazing was enorm toen een jongetje dat normaal altijd haantje de voorste was, onder de tafel ging zitten en niet de speelzaal in wilde! Hij vond Sinterklaas heel erg eng. Pas toen ik hem optilde en hem op mijn schoot liet zitten was het goed. Sint nam de tijd om tegen alle kinderen iets te zeggen en om op de foto te gaan met ze. Met twee grote zakken vol met cadeaus gingen we terug naar de klas. Met behulp van een namenkiezer op het digibord deelden we de cadeaus uit. Iedereen was super blij. Ik toverde de klas om tot bioscoop. Onder het genot van chocolademelk of limonade en speculaas keken we een Sinterklaasfilm. Na de lunch hebben we gespeeld. De kinderen was erg moe. Ze huilden veel en konden niet meer met elkaar spelen. Niet zo gek na zo’n spannende dag. Ook ik was ontzettend moe! Iedereen was blij toen de school uit ging.
Het Sinterklaas feest… ik heb er zelf ontzettend mooie en fijne herinneringen aan. Ik vind het geweldig dat ik nu mijn steentje kan bijdragen aan het maken van deze herinnering voor de kinderen uit mijn klas.
Wat baalde ik. Als laatste was er een groot pak voor mij. Toen ik het uitpakte was het een doos. In de doos zat de knuffelbeer! Oma pakte de cadeautjes altijd in dozen, zodat de vorm van het cadeau niet meteen zichtbaar was en je dus wist wat je zou krijgen!
Ik weet nog dat ik met een Sinterklaas een knuffelbeer met konijnenslofjes had gevraagd. . Ik gluurde in de zak met cadeautjes, maar zag niets dat de vorm had van die beer…
De tijd van surprise en gedichten maken brak aan. Zowel thuis als op school.
Ik werd wakker op de dag van het Sinterklaasfeest op school. Ik hoorde gerommel in de badkamer en sprong mijn bed uit.