Welkom
Inge's lifestyle is mijn blog waarop mijn passie voor schrijven en fotografie samenkomen. Door de combinatie van tekst en foto's neem ik je mee in mijn dagelijkse leven, mijn persoonlijke ontdekkingsreis en mijn avonturen als leerkracht van groep 1-2.
Heel veel leesplezier!
Lots of love,
Inge
Klik hier voor mijn eerdere blogs
Opa
Ik heb meerdere blogs over mijn oma geschreven. Deze oma was de moeder van mijn moeder. Mijn opa (de vader van mijn moeder) is overleden een maand voor ik 6 jaar werd. Gelukkig heb ik een paar mooie en fijne herinneringen aan hem.
Als ik aan mijn opa denk, dan schiet me als eerste te binnen hoe gek hij op me was. Deze foto's komen uit het plakboek dat oma voor me heeft gemaakt en zeggen genoeg.
Opa liet op zijn eigen manier merken hoe gek hij op me was.
Opa verwende me graag. Ik kreeg een loopfietsje, een gele driewieler en een step. Deze spullen bleven bij opa en oma. Als we dan daar waren, kon ik ermee spelen.
Mijn opa en oma woonden in Haps. Een dorpje in Noord - Brabant. Om de drie weken gingen wij daar naar toe. Het was altijd feest bij opa en oma. Zij hadden een tuin waar ik heerlijk kon buitenspelen. Naast de tuin was er een moestuin. Hier was opa altijd te vinden. Op zijn gemakje was hij daar dan bezig. Ik hielp opa graag in de moestuin. Pielen in de aarde, groenten oogsten en vol bewondering kijken naar de insecten in de tuin. Opa en oma hadden een seizoensplaats op de camping: De Ullingse Bergen in Sint Anthonis. Hier stond hun caravan. In de zomervakantie mochten mijn ouders een tent erbij zetten. Wij waren dan ook een paar weken op de camping. We reden altijd eerst naar opa en oma. Toen we aankwamen, moest ik met opa mee. In de straat waar opa en oma woonden, zat een fietsenwinkel. Opa nam me mee naar binnen. Daar stond een schitterende bordeaux rode fiets! Alvast voor mijn zesde verjaardag.
Zo kon ik in de zomervakantie alvast genieten van mijn verjaardagscadeau. Ik was ontzettend blij, totdat ik erop zat. De fiets was toch wel een tikkie groot en mijn voeten konden niet bij de grond. Ik vond het erg eng… De hele zomervakantie oefende ik op de camping op de fiets. De nodige valpartijen en blauwe knieën. Aan het einde van de vakantie kon ik op de fiets fietsen! Ik fietste in de straat voor het huis van opa en oma heen en weer. Ik zie opa nog op de stoep staan: zijn pet op, armen over elkaar en vol trots kijken hoe ik aan het fietsen was. Dit is wel de scherpste herinnering die ik van hem heb….
De vakanties bij opa en oma op de camping waren heerlijk! ‘s Morgens de tent uit gaan en dan naar de caravan van opa en oma sluipen om vervolgens bij hen nog even in bed te kruipen. Opa ging om de zoveel dagen terug naar huis om voor zijn moestuin te zorgen. Als hij dan weer terugkwam, had opa mijn eiwitarme brood bij zich. Dit lag in de grote vriezer in de garage bij opa en oma. Mijn brood lag in het vriesvakje in de koelkast van opa en oma. Mamma bakte altijd genoeg brood voor mij voor de hele vakantie.
Toen we een keer bij opa en oma waren, gingen oma en mijn ouders op pad. Opa bleef thuis en paste op mij. Ik kon natuurlijk niet slapen. Ik ging mijn bed uit en liep naar beneden. Opa zat televisie te kijken. Uiteraard mocht ik bij hem op de bank zitten. Wat een feestje was het. Opa stuurde me veel te laat weer naar bed toe. Maar ja, daar zijn opa’s voor.
In mei 1986 waren opa en oma 35 jaar getrouwd. Zij vierden dit met een feest in het café van Hans (hun jongste zoon). Ik kreeg tijdens dat feest een schitterende pop! Een pop die in bad, dus in water kon. Ze heette Julie. Ik heb deze pop nog steeds.
Ik werd door opa en oma altijd verwend met mijn verjaardag en met Sinterklaas. Sinterklaas kwam namelijk ook altijd in Haps langs. Wanneer ik cadeautjes uitpakte, zei opa niet veel. Zat op de bank, armen over elkaar en keek naar mij. Op de foto’s zie ik dat hij genoot van dit soort momenten.
Toen we binnenkwamen bij opa en oma, lag opa op de bank met een deken. Hij voelde zich niet zo lekker. We gingen allemaal naar bed. De volgende ochtend ging alles erg snel… Oma had de dokter gebeld, want opa was nog steeds niet oké. Er kwam een ambulance. Ik weet nog dat de broeders moeite hadden om de scherpe draai met de brancard te maken op de trap. Ik zie nog voor me hoe opa op de brancard het tuinpad werd afgereden naar de ambulance. Hij moest mee naar het ziekenhuis. Oma ging met hem mee. Wij aten een ontbijtje en gingen daarna ook naar het ziekenhuis. We werden opgevangen in een familiekamer waar inmiddels meerdere familieleden waren. Ik wist niet goed wat er aan de hand was, maar ik voelde dat het niet goed was. Waarom was iedereen er? We kregen het vreselijk nieuws te horen dat opa was overleden. We mochten bij hem kijken.. Ik verschool me achter mijn vader en liep mee de kamer in. Voorzichtig keek ik naar opa in het bed. Het leek alsof hij lag te slapen. Ik heb volgens mij nog even zijn hand aangeraakt.
Ik bleef met mijn moeder in Haps en mijn vader ging terug naar huis, want hij moest werken. Hij bracht volgens mij nog spullen voor mijn moeder en mij. Ik kan me herinneren dat er veel mensen over de vloer kwamen in de dagen dat wij er waren. Ik zat vaak op de bank met mijn knuffelbeer.
Opa lag opgebaard in het ziekenhuis. Op de schouders van mijn vader gingen we de kamer binnen. Ik zat op veilige hoogte… Ik weet dat het me opviel dat opa’s handen helemaal blauw waren. Mijn vader vertelde dat dit kwam doordat er geen bloed meer door het lichaam van opa liep. Van opa’s uitvaart weet ik niet veel meer. Ik zie alleen nog de kist voor me met bloemen en daarachter hing een geel doek. Ik had de hele dag mijn knuffel bij me. Het intense verdriet dat ik bij oma zag, maakte ontzettend veel indruk op me. Dit is iets dat ik nooit zal vergeten. Hoe klein ik ook was, ik voelde haar verdriet.
Doordat mijn moeder schitterende plakboeken voor me heeft gemaakt, heb ik veel foto’s van opa. Dit is heel erg fijn. Ik koester de fijne en mooie herinneringen aan hem. Ik had opa graag langer in mijn leven gehad, maar dat heeft niet zo mogen zijn.
Volgende week schrijf ik over mijn andere opa en mijn stiefopa. De week daarop over mijn andere oma.