Welkom
Inge's lifestyle is mijn blog waarop mijn passie voor schrijven en fotografie samenkomen. Door de combinatie van tekst en foto's neem ik je mee in mijn dagelijkse leven, mijn persoonlijke ontdekkingsreis en mijn avonturen als leerkracht van groep 1-2.
Heel veel leesplezier!
Lots of love,
Inge
Klik hier voor mijn eerdere blogs
Inspiring
Voor ik begin… Ik heb Nanneke om toestemming gevraagd voor het gebruik van haar naam in mijn blog. Zij vond dit prima en ze vond het super leuk dat ik over mijn ervaringen met haar in mijn klas wil schrijven.
Dit schooljaar kregen wij twee trainingen van Nanneke. Deze trainingen waren helemaal gericht op waar wij behoefte aan hadden. Wij hadden punten verzameld en deze waren de bouwstenen voor de inhoud van de trainingen. Hierdoor waren de trainingen ontzettend waardevol en interessant.
Na de eerste training kwam Nanneke bij iedereen in de klas kijken. Ik vond het spannend… Er komt tenslotte iemand in je ‘keuken’ kijken. Maar de spanning was snel weg.. Nanneke observeerde en speelde met de kinderen mee. Het was alsof ze in de klas hoorde. Na de observatie gingen we nabespreken. De helft van de kinderen kwam halverwege speel-/werktijd terug van een activiteit buiten de klas. Dit gaf onrust. Hier kan ik beter op inspelen. Mezelf vrij maken, zodat ik op dat moment de kinderen kan begeleiden die binnen komen. Helpen aankleden waar nodig en de groep begeleiden bij het kiezen. Zo blijft er rust voor de kinderen die al lekker aan het werken/ spelen zijn. Tijdens het nabespreken kwam naar voren dat ik niet happy was met de indeling van mijn lokaal. Nanneke wilde daar haar gedachten ook over laten gaan. We spraken af dat Nanneke voor de tweede training eerder op school zou komen, zodat we naar de indeling van mijn klas konden kijken.
Zo gezegd, zo gedaan. Op de tweede trainingsdag was ik vroeg op school en Nanneke kwam ook al snel. Mijn klaslokaal zit in het midden van een gang. Ik heb geen hoek en de muur tegenover mijn lokaal loopt rond. Geen ideale plek om een hoek te creëren. Op dat moment had ik mijn huishoek op de gang. Dit was geen succes. De kids renden door de gang heen. We besloten de huishoek terug te brengen naar mijn klaslokaal. Hier konden we een hoek creëren. Een van de dingen die kinderen beter op de gang kunnen doen, is bouwen. Dus de kleine mat en de kast met klein constructiemateriaal verhuisden we naar de gang. Twee tafeltjes en de Kapla (dit zijn houten staafjes) ook naar de gang. De taalkast zetten we dwars op de muur zodat daar achter een fijn rustig plekje ontstond. Dit is het plekje voor de vertel-/ thematafel. Alles staat nog steeds zoals ik het met Nanneke heb neergezet. Dit werkt! Het enige wat nu iets minder in het zicht is, is de vertel-/ thematafel.
Na de tweede trainingsdag waren er nog uren over voor begeleiding van Nanneke op onze school. Er werd geïnventariseerd wie daar gebruik van wilde maken. Ik was de enige. Ik wilde graag nog wat tips voor de kring. Ik vind dit echt lastig. Helemaal nu het verschil tussen de jongste uit groep 1 en de oudste uit groep 2 zo groot is.
Anderhalve week geleden was het zo ver….. Nanneke kwam twee en een half uur in de klas. Ik stuiterde ’s morgens nog net niet mijn bed uit. Wat had ik er een zin in! Nanneke had er ook veel zin in en vond het vooral erg leuk om mij te kunnen helpen.
Ik deed gewoon mijn ding, terwijl Nanneke observeerde. Eén van de dingen die (weer) niet goed gingen was het stil in de rij gaan staan voor het buitenspelen. Nanneke speelde hier super op in en hielp mee. Na twee keer stonden alle kids stil en rustig in de rij.
Die regels ga ik elke ochtend herhalen. Ik zet één van de klassenregels per dag in het zonnetje. Wie zich er goed aan houdt, verdient de opsteekketting. Dit is een ketting met een poppetje dat zijn duim omhoog heeft (een opsteker) Twee tips die ik eigenlijk wel weet, maar er soms bij inschieten; praten met lage stem en tempo houden in de les. Wanneer het tempo afneemt, is er meer tijd om te ‘rommelen’ en dat zorgt weer voor onrust
Toen kwamen we bij een punt wat me raakte… We begonnen over de kring activiteit. Deze had meerdere elementen in zich en daardoor meerdere doelen. Het was te lang. De kring mag korter. Eén ding uitkiezen en dit kort en krachtig doen! Helemaal nu zo aan het einde van het schooljaar. Nanneke maakte een heel mooie opmerking: ‘jij voelt ontzettend goed aan wat jij nodig hebt en wat de kinderen nodig hebben! Ga op je gevoel af en doe dat!’ Dit kwam binnen en ik schoot vol. Diep van binnen weet ik dit inderdaad. Maar ik vind het erg lastig om het logboek (wat we doen van zo laat tot zo laat) los te laten en hierin mijn eigen keuzes te maken. Ik durf dat niet… Maar ik mag dit dus wel doen! ‘Inge, jij kan dit, je hebt het in je. Jij mag bepalen. Ga ontdekken wat bij jou past!’ Tja…. Nog eentje die binnenkwam. Collega’s zeggen dat ik het kan en zelfs de adjunct- directeur… Maar wanneer iemand van buitenaf dit zegt, die op zoveel scholen komt, is dat toch wel een enorm groot compliment De bevestiging krijgen van Nanneke gaf me vleugels.
Aankomende vrijdag hebben we nog een nabespreking via Teams. Ik heb er zoveel zin in.
In de middag heb ik mijn planning aan de kant gegooid… Ik heb de kinderen laten kiezen en ik ben mee gaan spelen, gaan observeren en er ontstonden zulke mooie dingen. Ik genoot van mijn kids! De Ib’er liep langs en ze kwam terug… ‘Wat een heerlijke sfeer in je klas!’, zei ze. Ik had een smile van oor tot oor op mijn gezicht. Ik happy …. Mijn kids dus ook happy!
De ochtend routine heb ik inmiddels enorm ingekort. Ik vraag wie weet welke dag het is en welke kinderen we missen. Hierna begin ik meteen met de kring. Als ik voel dat het niet meer gaat, stop ik. Even een beweegmomentje en dan door of sneller door naar de volgende activiteit. Bij het kiezen vertel ik hoe ik de kinderen naar voren haal die mogen kiezen: groep 1 en dan groep 2, of eerst de jongens en dan de meisjes.
Tijdens het eten en drinken en de overblijf kunnen de kids lekker rustig kletsen met elkaar. Wanneer ik een filmpje opzet is het stil… anders kunnen we het filmpje niet horen. Ik plan per speel- werktijd nog maar één groepje bij mij in. Zo heb ik tijd om rond te lopen en te observeren. Het zijn kleine dingen, maar zorgen voor rust in mij en dus in mijn groep.
Ik heb nog meer mooie en fijne tips van Nanneke gekregen… genoeg stof om over na te denken. Hier ga ik de komende maanden de tijd voor nemen zodat ik het helder heb aan het begin van het nieuwe schooljaar. Nanneke zei dat ze het zo mooi vond om te zien waar ik nu sta: op een kantelpunt… Ik ga straks mijn vijfde jaar in ( eigenlijk vierde door mijn ziekteperiode) en ik mag echt de dingen gaan doen op mijn manier. Die voor mij goed voelen. Ik mag experimenteren en ontdekken wat ik prettig vind en wat voor mijn groep werkt. Dit is wel de grootse eyeopener van haar bezoek.
Ik ga verder met de ontdekkingstocht, kijk er naar uit en heb er vooral heel veel zin in!
Tijdens het buitenspelen bespraken we wat ik tot nu toe had gedaan. Ik mag nog consequenter zijn! Mijn hemel, ik vind mezelf soms nu al zo ‘streng’ en consequent, maar het kan dus nog strakker. Ik ga nu niet meer twee keer waarschuwen maar nog maar één keer en dan bijvoorbeeld naar de afkoelplek. De regels in de klas zijn belangrijk. Zo kan ik lesgeven en blijft het leuk met zoveel kinderen in de groep.