Welkom
Inge's lifestyle is mijn blog waarop mijn passie voor schrijven en fotografie samenkomen. Door de combinatie van tekst en foto's neem ik je mee in mijn dagelijkse leven, mijn persoonlijke ontdekkingsreis en mijn avonturen als leerkracht van groep 1-2.
Heel veel leesplezier!
Lots of love,
Inge
Hoe dan?!
Deze week heb ik me verbaasd over het gedrag van een aantal kleuters in mijn groep. Ik stond versteld van wat ze uitvoerden.
Woensdag was wel de pittigste dag van de week….
Ik kwam binnen en de kids waren al onrustig. We doen een spelletje waarbij we elkaar goedemorgen zeggen. Hierna het liedje voor de dagen van de week. Eén jongen was niet in zijn hum en huilde steeds. Ik heb hem naast mij op een stoeltje gezet, maar vandaag hielp dat niet. Na een onrustige kring aan het werk. Dit ging goed en iedereen was lekker bezig.
Deze week heb ik me verbaasd over het gedrag van een aantal kleuters in mijn groep. Ik stond versteld van wat ze uitvoerden.
Woensdag was wel de pittigste dag van de week….
Ik kwam binnen en de kids waren al onrustig. We doen een spelletje waarbij we elkaar goedemorgen zeggen. Hierna het liedje voor de dagen van de week. Eén jongen was niet in zijn hum en huilde steeds. Ik heb hem naast mij op een stoeltje gezet, maar vandaag hielp dat niet. Na een onrustige kring aan het werk. Dit ging goed en iedereen was lekker bezig.
Na het eten en drinken hebben we muziek. Naar muziek gaan is een uitdaging….. Met 24 kleuters 2 trappen op. 1 trap kan ik zien en de 2de trap niet. Eerst in de rij in de klas. Zo de gang op naar de 1ste trap. Omdat ik de kinderen niet op de trap wil laten wachten, loopt een deel al door de 2de trap op. Er zijn een aantal jongste kleuters die de trap eng vinden en altijd achteraan lopen. Uiteindelijk komt iedereen goed aan in het muzieklokaal. Ik had de muziekdocent beloofd de kinderen in het muzieklokaal neer te zetten op dezelfde plek die ze in de kring ook hebben. Terwijl ik dit aan het regelen was, kwam ik er achter dat ik 2 kinderen mistte…. Oké, hup naar beneden. De twee kinderen zaten bij mijn collega in het lokaal. Ze waren de rij uitgeglipt en met z’n tweeën naar de toiletten gegaan. Hadden alle toiletten op slot gedraaid en waren samen in de laatste blijven staan. Een kind uit de klas van mijn collega moest naar de wc, maar dat ging dus niet. Het tweetal weigerde om de deuren open te maken. Voor straf zaten ze nu bij mijn collega. Ze bleven daar. Voor hen geen muziek.
Ik haalde koffie in de personeelskamer en ging naar de klas. Ineens kwam een collega met een kind de klas in. Hij was aan het huilen en luisterde niet goed bij muziek. Hij wilde in de klas een puzzel doen. Hij pakte een puzzel en mijn collega nam hem weer mee. Ze appte na een tijdje dat ze het met hem weer ging proberen in de muziekles. Ik besloot 5 minuten voor het einde van de muziekles naar boven te gaan. Na een extra rondje rennen, kroop het kind bij me op schoot. Hij wilde met mij naar beneden lopen.
De klas luisterde slecht en de kinderen zaten steeds aan elkaar. In de kring weer de klassenregels besproken.
Hallelujah het was 12 uur! Pauze. Snel telefoon en koptelefoon pakken en naar buiten. Een rondje lopen. Even tot rust komen.
Het broodje eten ging redelijk en daarna gingen we kort spelen/ werken. Omdat de kids onrustig waren, koos ik ervoor door de klas te lopen. Sturen op gedrag en regels. Terwijl ik stond te observeren, zag ik een kind richting de kleine bouwhoek lopen. Ze stond stil bij een bouwwerk van Kapla en schuifelde naar voren totdat ze met haar schoen het bouwwerk omduwde. Ze schrok toen ik aan kwam lopen en zei dat ze mee mocht komen naar de afkoelplek. Expres een bouwwerk stuk maken, vind ik gewoon niet oké. Ik liep naar de gang om te kijken hoe het in de bouwhoek ging. Kinderen kwamen de gang op rennen en zeiden dat het kind op de afkoelplek op de grond had getekend! Ik geloofde het in eerste instantie niet. Maar liep de klas in en zag inderdaad mooie krassen met potlood op de vloer. Ik voelde me écht boos worden! Ik zei dat ze daar kon blijven zitten en dat ik haar vader of moeder na schooltijd zou laten zien wat ze had gedaan. Ik kon er met mijn hoofd niet bij…. Krassen met een kleurpotlood op de vloer in de klas. Hoe dan?! Hoe verzin je het? Er kwamen tranen en ze wilde niet dat ik het tegen haar moeder of vader ging zeggen. Door deze hectiek ging het opruimen rommelig. Moeder van het kind schrok van wat ze aantrof in de klas. Het kostte mij de nodige moeite om rustig en kalm te blijven, maar het lukte me goed. Een overwinning op mezelf. Voor de donderdag zou moeder een sponsje in de tas doen, zodat het kind de vloer kon schoonmaken.
De moeheid en frustratie overviel me toen ik alleen in de klas was. Ik ging mijn lokaal op te ruimen en vegen. Ik had een gesprek gepland staan met de collega die me begeleidt en dat kwam nu ontzettend goed uit! Ik kon mijn hart luchten en kreeg fijne tips om de donderdag weer een frisse start te maken.
Toen wij klaar waren, kwam de directeyr of wij (de kleuterbouw juffen) nog even tijd hadden…. Uhh ja. Er volgende een gesprek met z’n vijven van ruim een uur. Ik ging om 17.15 uur richting huis.
Deze dag dreef me tot het uiterste. Ik was doodmoe. Mijn vriend moest het dan ook ontgelden de rest van de avond. Gelukkig is er ook altijd het luisterende oor van mijn vader. Hij weet als geen ander hoe zwaar het soms kan zijn.
Ik sliep onrustig en was vroeg wakker. Toch ging ik weer met heel veel zin naar school. Gewapend met de goede en fijne tips van mijn collega was ik helemaal klaar om er een fijne dag van te maken met de kinderen. En het werd een fijne dag!
Twee werkdagen die verschillen als dag en nacht. Ik leerde veel van afgelopen woensdag. Geen enkele dag is hetzelfde.
De klas luisterde slecht en de kinderen zaten steeds aan elkaar. In de kring weer de klassenregels besproken.
Hallelujah het was 12 uur! Pauze. Snel telefoon en koptelefoon pakken en naar buiten. Een rondje lopen. Even tot rust komen.
Het broodje eten ging redelijk en daarna gingen we kort spelen/ werken. Omdat de kids onrustig waren, koos ik ervoor door de klas te lopen. Sturen op gedrag en regels. Terwijl ik stond te observeren, zag ik een kind richting de kleine bouwhoek lopen. Ze stond stil bij een bouwwerk van Kapla en schuifelde naar voren totdat ze met haar schoen het bouwwerk omduwde. Ze schrok toen ik aan kwam lopen en zei dat ze mee mocht komen naar de afkoelplek. Expres een bouwwerk stuk maken, vind ik gewoon niet oké. Ik liep naar de gang om te kijken hoe het in de bouwhoek ging. Kinderen kwamen de gang op rennen en zeiden dat het kind op de afkoelplek op de grond had getekend! Ik geloofde het in eerste instantie niet. Maar liep de klas in en zag inderdaad mooie krassen met potlood op de vloer. Ik voelde me écht boos worden! Ik zei dat ze daar kon blijven zitten en dat ik haar vader of moeder na schooltijd zou laten zien wat ze had gedaan. Ik kon er met mijn hoofd niet bij…. Krassen met een kleurpotlood op de vloer in de klas. Hoe dan?! Hoe verzin je het? Er kwamen tranen en ze wilde niet dat ik het tegen haar moeder of vader ging zeggen. Door deze hectiek ging het opruimen rommelig. Moeder van het kind schrok van wat ze aantrof in de klas. Het kostte mij de nodige moeite om rustig en kalm te blijven, maar het lukte me goed. Een overwinning op mezelf. Voor de donderdag zou moeder een sponsje in de tas doen, zodat het kind de vloer kon schoonmaken.
De moeheid en frustratie overviel me toen ik alleen in de klas was. Ik ging mijn lokaal op te ruimen en vegen. Ik had een gesprek gepland staan met de collega die me begeleidt en dat kwam nu ontzettend goed uit! Ik kon mijn hart luchten en kreeg fijne tips om de donderdag weer een frisse start te maken.
Toen wij klaar waren, kwam de directeyr of wij (de kleuterbouw juffen) nog even tijd hadden…. Uhh ja. Er volgende een gesprek met z’n vijven van ruim een uur. Ik ging om 17.15 uur richting huis.
Deze dag dreef me tot het uiterste. Ik was doodmoe. Mijn vriend moest het dan ook ontgelden de rest van de avond. Gelukkig is er ook altijd het luisterende oor van mijn vader. Hij weet als geen ander hoe zwaar het soms kan zijn.
Ik sliep onrustig en was vroeg wakker. Toch ging ik weer met heel veel zin naar school. Gewapend met de goede en fijne tips van mijn collega was ik helemaal klaar om er een fijne dag van te maken met de kinderen. En het werd een fijne dag!
Twee werkdagen die verschillen als dag en nacht. Ik leerde veel van afgelopen woensdag. Geen enkele dag is hetzelfde.
We telden met allerlei verschillende knopen.
Heerlijk spelen met knopen.
We versierden truien met washi-tape.