Welkom
Inge's lifestyle is mijn blog waarop mijn passie voor schrijven en fotografie samenkomen. Door de combinatie van tekst en foto's neem ik je mee in mijn dagelijkse leven, mijn persoonlijke ontdekkingsreis en mijn avonturen als leerkracht van groep 1-2.
Heel veel leesplezier!
Lots of love,
Inge
Grenzen aangeven & selflove
De voorjaarsvakantie ligt drie weken achter me en het waren weer drie pittige weken! Mijn grenzen aangeven, bewaken en lief zijn voor mezelf waren deze weken soms een uitdaging.
De eerste week na de voorjaarsvakantie hadden we de oudergesprekken. De eerste schoolweek na een vakantie is daarvoor niet heel erg handig. De kinderen moeten weer in het gareel en dat kost best wat energie. Oudergesprekken ook, dus wat mij betreft een pittige combi. Ik had er dan ook rekening mee gehouden en in de avonden, op de hardlooptraining na, niets gepland.
De voorjaarsvakantie ligt drie weken achter me en het waren weer drie pittige weken! Mijn grenzen aangeven, bewaken en lief zijn voor mezelf waren deze weken soms een uitdaging.
De eerste week na de voorjaarsvakantie hadden we de oudergesprekken. De eerste schoolweek na een vakantie is daarvoor niet heel erg handig. De kinderen moeten weer in het gareel en dat kost best wat energie. Oudergesprekken ook, dus wat mij betreft een pittige combi. Ik had er dan ook rekening mee gehouden en in de avonden, op de hardlooptraining na, niets gepland.
De kinderen waren pittig. Continu de grenzen opzoeken. Met name een aantal jongetjes uit groep 1 waren meteen aan het slaan en schoppen. Dus veel corrigeren.
Woensdag hadden mijn kinderen les van een collega. Ik kon in die tijd wat oudergesprekken voorbereiden. Toen ik de kinderen ging ophalen, stond de collega voor de deur. T was heel boos geworden en wilde continu weglopen. Ai, dit was heftig… Ik had al gemerkt dat T niet lekker in zijn vel zat. Het binnenkomen in de ochtend ging moeizaam en hij werd om niets boos. Tijdens zijn boosheid slaat hij erop los. Na schooltijd had ik 15 minuten om bij te tanken voordat ik het eerste oudergesprek zou hebben. Ik stond gedachteloos mijn klas te vegen. Mijn collega kwam binnen. Ze moest haar verhaal kwijt over hoe de les was gegaan. Ik gaf aan dat dit nu geen goed moment was voor zo’n soort gesprek. Ik moest over 12 minuten oudergesprekken voeren. Dit mijn gesprek met deze collega niet lekker ging, moest ik kwijt. Ik ging hiervoor naar een andere collega.
Woensdag hadden mijn kinderen les van een collega. Ik kon in die tijd wat oudergesprekken voorbereiden. Toen ik de kinderen ging ophalen, stond de collega voor de deur. T was heel boos geworden en wilde continu weglopen. Ai, dit was heftig… Ik had al gemerkt dat T niet lekker in zijn vel zat. Het binnenkomen in de ochtend ging moeizaam en hij werd om niets boos. Tijdens zijn boosheid slaat hij erop los. Na schooltijd had ik 15 minuten om bij te tanken voordat ik het eerste oudergesprek zou hebben. Ik stond gedachteloos mijn klas te vegen. Mijn collega kwam binnen. Ze moest haar verhaal kwijt over hoe de les was gegaan. Ik gaf aan dat dit nu geen goed moment was voor zo’n soort gesprek. Ik moest over 12 minuten oudergesprekken voeren. Dit mijn gesprek met deze collega niet lekker ging, moest ik kwijt. Ik ging hiervoor naar een andere collega.
Die gaf aan dat er wel iets gedaan moest worden, want dit is geen fijne situatie. Dat snap ik helemaal. Ik nam me voor om na de oudergesprekken naar mijn collega toe te gaan. Ik was gelukkig een stuk rustiger en kon goed de oudergesprekken in. Ik ben teruggegaan naar mijn collega om te bespreken hoe we het zullen aanpakken.
Bij het binnenkomen op vrijdag was te zien dat T boos was… Het duurde helaas niet heel erg lang voordat T zijn woede uitte. Ik probeerde hem rustig te krijgen, maar ik kreeg een schop tegen mijn scheenbeen aan. Dit was voor mij op dat moment de grens. Ik bracht hem naar een andere collega. Er werd nog een andere collega bij gehaald en T werd meegenomen naar een ander deel van de school. Ik kon door de hulp van mijn collega’s gelukkig mijn pauze nemen. Ik ben naar de Zaan gelopen en ben op de steiger gaan zitten. Benen lekker bungelen boven het water. Zon op mijn toet. Het deed me goed. Het lukte om de middag af te maken en T was rustig. Hij kroop op een gegeven moment op mijn schoot en hield me vast. Hij hield me heel stevig vast. Dit raakte me. Hij wilde zo graag een knuffel. Ik belde minder lang met Anouk dan normaal, want ik was zo moe. Na een goede nachtrust een weekend waarin ik dingen deed waar ik energie van kreeg: hardlopen, lezen, schrijven en beetje lummelen in huis.
Maandag begon ik weer met frisse moed en zin. Helaas zag ik bij de binnenkomst van T meteen hoe de vlag erbij hing. Voordat we naar buiten gingen, was het alweer raak. Ik heb T bij collega's neergezet. Ik hoopte dat ze hem rustig zouden krijgen. Ik haalde T na een tijdje op. Ik liep naar de directie toe en vertelde dat de hele situatie met T zwaar was. Voor hem, voor de klas en voor mij. Ik gaf aan dat ik dit niet veel langer zou volhouden. Er was meteen begrip en we besloten T op dinsdag te bespreken in het ondersteuningsteam. Een plan van aanpak maken met elkaar om het tij te keren.
Op dinsdag sprak ik na school met de twee collega's . We maakten een plan. Alleen maar positief benaderen. Daar waar het kan en lukt dingen voor zijn. Ik zoek hem actief op om zo escalaties voor te zijn. Vijf kleine positieve dingen bedenken om tussen door te doen/ te geven aan T. Ik had er zin in en was vastbesloten om er vol voor te gaan. Ik wilde het verschil voor hem maken en er voor hem zijn. Vrijdag werd na de zoveelste woede uitbarsting besloten moeder op te bellen en hem naar huis te laten gaan.
Op dinsdag sprak ik na school met de twee collega's . We maakten een plan. Alleen maar positief benaderen. Daar waar het kan en lukt dingen voor zijn. Ik zoek hem actief op om zo escalaties voor te zijn. Vijf kleine positieve dingen bedenken om tussen door te doen/ te geven aan T. Ik had er zin in en was vastbesloten om er vol voor te gaan. Ik wilde het verschil voor hem maken en er voor hem zijn. Vrijdag werd na de zoveelste woede uitbarsting besloten moeder op te bellen en hem naar huis te laten gaan.
Afgelopen maandag was er een goed begin van de dag! T kwam vrolijk binnen. Was blij met zijn plekje naast mij en had met blokken (had hij van school meegekregen) iets moois thuis gemaakt. Dit liet hij vol trots zien. Hij bekommerde zich om zijn andere klasgenootjes en kon lachen. Ik voelde een voorzichtige opluchting… We gingen de kleine kring doen en bespraken hoe een vogel eruit ziet. Ik verbeterde T nadat hij een verkeerd Nederlands woord had gezegd en toen explodeerde hij! Een stoel, tafel en een bank werden omgegooid. Vervolgens vlogen alle zachte bouwblokken door de klas. Een jongetje begon te huilen omdat hij bang werd van T. Ik belde de Ib’er op en vroeg of ze kon komen. Zij nam T mee. Even later liep de directeur langs mijn lokaal en pakte de jas en tas van T. Moeder was weer gebeld en nam hem mee. Na schooltijd weer zitten met de Ib’er. Er wordt volop hulp ingezet voor T.
Dinsdag werd ik aangesproken door een collega… Er is besloten T naar een andere klas te doen. Voor hem, voor de klas en voor mij. Bij mij kwam de ontlading door tranen. Ik wilde dit mannetje helpen, maar kon tegelijkertijd de veiligheid in mijn klas niet meer garanderen. Dit zorgde voor een dubbel gevoel. Ik voelde me ook erom opgelucht. Zowel de klas als ik kunnen op adem komen..
Dinsdag werd ik aangesproken door een collega… Er is besloten T naar een andere klas te doen. Voor hem, voor de klas en voor mij. Bij mij kwam de ontlading door tranen. Ik wilde dit mannetje helpen, maar kon tegelijkertijd de veiligheid in mijn klas niet meer garanderen. Dit zorgde voor een dubbel gevoel. Ik voelde me ook erom opgelucht. Zowel de klas als ik kunnen op adem komen..
.png)
Het waren 3 enorm pittige weken. Het waren ook 3 weken waarin alle kennis die ik heb opgedaan tijdens de trainingen die ik heb gevolgd, samen kwamen. Goed zorgen voor mezelf, mezelf op nummer 1 zetten en doen wat goed voelt!
Niet koken, maar naar de snackbar gaan om patat te halen. Een keer het huis niet poetsen, maar met een boek op de bank. Door een kleine blessure kon ik (helaas) niet zo fanatiek hardlopen als ik had gewild. Ik vond dit lastig… Maar wat kon wel? Wandelen! Dus dit heb ik gedaan en zelfs een aantal keren na het eten. Goed eten en drinken! Ja dat heb ik écht gedaan!
Ik heb me al de tijd goed gevoeld, omdat ik écht luisterde naar wat ik nodig had. Ik was uiteraard moe, soms heel moe. Maar een goede nachtrust en de bovenstaande dingen hebben hun werk gedaan.
Niet koken, maar naar de snackbar gaan om patat te halen. Een keer het huis niet poetsen, maar met een boek op de bank. Door een kleine blessure kon ik (helaas) niet zo fanatiek hardlopen als ik had gewild. Ik vond dit lastig… Maar wat kon wel? Wandelen! Dus dit heb ik gedaan en zelfs een aantal keren na het eten. Goed eten en drinken! Ja dat heb ik écht gedaan!
Ik heb me al de tijd goed gevoeld, omdat ik écht luisterde naar wat ik nodig had. Ik was uiteraard moe, soms heel moe. Maar een goede nachtrust en de bovenstaande dingen hebben hun werk gedaan.
Ik merk wel dat ik dingen vergeten ben de afgelopen weken. Geen schokkende dingen, maar toch…
Focus voor aankomende week is de rust terugbrengen in de groep. Voor mezelf weer even goed in beeld krijgen welke afspraken en dingen er aankomende week gepland zijn en vooral ALLES weer opschrijven 12 zodat ik niets vergeet en uiteraard goed voor mezelf blijven zorgen!
Ik heb me al de tijd goed gevoeld, omdat ik écht luisterde naar wat ik nodig had. Ik was uiteraard moe, soms heel moe. Maar een goede nachtrust en de bovenstaande dingen hebben hun werk gedaan.