Welkom

Inge's lifestyle is mijn blog waarop mijn passie voor schrijven en fotografie samenkomen. Door de combinatie van tekst en foto's neem ik je mee in mijn dagelijkse leven, mijn persoonlijke ontdekkingsreis en mijn avonturen als leerkracht van groep 1-2.

Heel veel leesplezier!

Lots of love,
Inge
Klik hier voor mijn eerdere blogs
Zondagochtend om 08.00 uur de wekker. Als eerste mijn ontbijtje maken: een beschuitje, een eiwitarme boterham, een bakje appelmoes met mijn aminozuurpreparaat en een kopje koffie. Het is altijd een hele hap om alles naar binnen te krijgen.
Zandvoort Circuit Run 2022

Vorige week zondag was het na drie jaar weer zo ver: ik ging een run lopen!
Op vrijdagmiddag had ik een telefonische belafspraak met mijn diëtiste om door te nemen wat ik het beste kon eten op zondag. Zowel voor als na de run. Samen zetten we de puntjes op de i voor het eetplan.
Aangekomen op het circuit verkenden we het terrein. We hadden nog ongeveer 3 kwartier. Toch wel tijd om me om te kleden. De tent voor het omkleden had ik niet gevonden. Dus dan maar omkleden achter een tent tussen twee auto’s in. Het was al behoorlijk warm. Ik had een korte broek en een driekwart broek mee. Het werd een korte broek en een shirt met korte mouwen. Startnummer op mijn shirt. Spullen in mijn tas proppen voordat ik mijn tas inleverde. Een half uur voor de run at ik mijn banaan. Ppff ik zat vol, maar ja, het hoorde bij het eetplan.
Om 10.00 uur waren mijn ouders er. Een kopje koffie met zijn vieren en we maakten ons klaar voor de dag. Een laatste check of ik echt alles bij me had.
Om 11.05 uur pakten we de trein naar Sloterdijk en om 11.40 uur waren we in Zandvoort. In de trein at ik twee eiwitarme boterhammen. Van het station naar het circuit is het ongeveer een kilometer lopen. De zon scheen, er klonk al muziek en er hing een heerlijke sfeer.
Een kwartier voor de start liep ik naar het startvak. Een laatste blik op mijn telefoon. Een aantal lieve appjes waarin mensen me succes wensten. Ik voelde een gezonde spanning opkomen. Yes, ik mocht weer! Wat een heerlijk gevoel. Net zo’n gevoel als met een voorstelling: het magische moment voordat het doek opengaat.. Hier was het magische moment het startschot… Ik stond helemaal achterin het startvak en liet iedereen voor gaan. Heel rustig wandelen naar de start en daar ging ik. Ik begon rustig en ging meteen naar de rechterkant. Ik hoorde achter me heel veel voetstappen… Ik snapte het niet. Ik was een van de laatste, dus zou ook redelijk alleen moeten lopen...
Ik werd links en rechts ingehaald en dit voelde niet prettig. Ik werd overdonderd door de warmte. Oké, nog iets meer tempo terug en een ritme zoeken. Ik herhaalde steeds in mijn hoofd: kleine pasjes, rechtop en armen mee. Ik controleerde steeds of ik niets in mijn knie voelde. Ik vond het spannend of mijn knie zich goed zou houden. Na, ik denk 2 kilometer, had ik mijn ritme te pakken. Op de lager gelegen delen van het circuit was het bloedheet… Volop in de zon en windstil.
Een aantal stukken liep ik in het gras. Zo ook de bocht met de helling van 32 graden…. Het einde van het circuit kwam in zicht. Bij de laatste bocht stonden mijn ouders en vriend. Ik schreeuwde: ‘het is ontzettend warm’, en keek mijn vriend aan. Hij knikte geruststellend en stak zijn duim op.
Ik hoopte op wat wind op het strand, maar we hadden de wind in onze rug en de zon recht voor ons. Nog steeds warm, dus. Op het strand liep ik rechtdoor naar de vloedlijn waar het zand het hardst is. Weer rustig tempo zoeken en doorgaan. Bij de 6 kilometer moest ik een energiegelletje nemen. Ik kreeg dit niet goed open. Toen ik hem uiteindelijk open kreeg, spoot er gel uit over mijn vingers en het werd een plakkerige zooi. Snel geprobeerd mijn handen af te spoelen in de zee, maar dat lukte niet. De strandafgang was zwaar. Ik liep totdat ik weer stenen voelde en ging over op een heel rustig dribbeltje. Omhoog de boulevard op en op naar het 8 kilometerpunt met drinkpost! Ik pakte twee bekertjes water. Eentje om mijn handen af te spoelen en de ander dronk ik leeg.
De laatste 4 kilometer…. Wat was het gezellig in het stadje. De mensen en de muziek zorgden voor een heerlijke sfeer. Ik had een smile op mijn gezicht. Dit was genieten! Ik liep weer het circuit op en zag de klok op 1.28 staan. Ik had een tijd van 1.30 in mijn hoofd zitten en zag de finish. Ik zette een eindsprintje in. Yes!! Binnen. Ik drukte mijn horloge op stop en zag een tijd van: 1.23.19! Ruim binnen de tijd die ik wilde! Het kwartje viel… de klok liep vanaf het startschot en ik was de tweede groep die startte. Ik kreeg de medaille, een flesje drinken en een plak ontbijtkoek. In de schaduw even bijkomen en de ontbijtkoek eten. Hierna snel naar mijn vriend en ouders. Heerlijk om ze weer te zien. Ik vertelde dat de start niet helemaal lekker ging. Mijn vriend zei dat het startvak achter ons vrijwel direct open ging toen wij weg waren. Ze zaten dus inderdaad heel dicht op ons. Dit verklaarde een hoop.
Na het ophalen van mijn tas kleedde ik me om en we besloten richting het strand te lopen. We zijn net het circuit af en het schiet me te binnen dat ik mijn medaille kon laten graferen. Ik had dit gekozen bij de inschrijving. Dus terug naar het terrein en de tent waar dit kon. Het graferen ging snel. Ik wilde toch nog wel het shirt van de run, maar alle damesmaten waren uitverkocht…
Opnieuw gingen we richting strand. De strandtent zat afgeladen.. dus we liepen terug naar de boulevard. Uiteindelijk kwamen we een terrasje tegen waar nog plek was en daar hebben we een drankje gedaan. Met de trein van 16.50 uur gingen we terug naar Sloterdijk. Hier hadden we snel een trein naar Zaandam. Thuis lekker opfrissen en we sloten de dag af met een etentje buiten de deur.
Wat een heerlijke dag was het! Ik heb genoten van elke kilometer. Het was ontzettend warm en dat overviel me wel een beetje. Ik merkte ook dat ik goed genoeg getraind was om dit aan te kunnen. Daarnaast had ik alles gegeten en gedronken wat moest. Mijn lichaam had genoeg energie om dit aan te kunnen! Wat een heerlijk gevoel was dat! Ook wel weer een eyeopener om te zien hoe belangrijk goed eten en drinken is.
Op naar nog meer mooie runs en natuurlijk mijn hoofddoel dit jaar: de halve marathon van Amsterdam!!!