Welkom

Inge's lifestyle is mijn blog waarop mijn passie voor schrijven en fotografie samenkomen. Door de combinatie van tekst en foto's neem ik je mee in mijn dagelijkse leven, mijn persoonlijke ontdekkingsreis en mijn avonturen als leerkracht van groep 1-2.

Heel veel leesplezier!

Lots of love,
Inge
Klik hier voor mijn eerdere blogs
In 2005 haalde ik mijn diploma leerkracht basisonderwijs. Er gingen veel sollicitatiebrieven de deur uit. Helaas was er in de tijd dat ik afstudeerde een lerarenoverschot. Ik mocht op gesprek komen bij een stichting van basisscholen in mijn woonplaats. Ik werd aangenomen en kon aan de slag als vervanger van een leerkracht die overspannen was. Mijn aanstelling was ter vervanging van ziekte en zou verbroken worden op het moment dat diegene weer aan de slag ging. Het was erg pittig om als net afgestudeerde leerkracht zo hup een eigen klas te runnen. Er waren een aantal leerlingen met heftige achtergronden waar ik mee moest dealen. Tja, dat word je niet geleerd tijdens je studie. Naarmate het schooljaar vorderde werd duidelijk dat mijn invalklus ten einde kwam. In een gesprek met iemand van de stichting kreeg ik de optie om de invalpool in te gaan. Ik was dan niet zeker van een inkomen en werd opgeroepen als iemand ziek was.
Mijn jobs!

Mijn vorige blog sloot ik af met de woorden: op naar het werkende leven.
Een mooi bruggetje naar de blog van vandaag. Hoe zag/ ziet mijn werkende leven eruit?
Na 4 jaar te hebben gestudeerd wilde ik ook graag mijn financiële steentje bijdragen voor ons huishouden. Ik besloot het over een andere boeg te gooien en stapte bij Randstad Uitzendbureau naar binnen. Ik vond alles prima, zolang ik maar niet in een winkel hoefde te werken. Iets administratiefs leek me wel wat. Zo was mijn eerste sollicitatiegesprek bij P-Flex. Hét payrollbedrijf van de Randstad Holding. Het hoofdkantoor van Randstad was statig en straalde netheid uit. Ik werd aangenomen en mijn kantoorbaanavontuur begon! Ik leerde contracten maken, urenbriefjes verwerken en uitbetalen. In de loop van de tijd moest ik mee naar klanten. Zo kwam ik binnen in het hoofdkantoor van Unilever in Rotterdam. Wat een ervaring. Ik keek mijn ogen uit. Ik merkte dat mee gaan naar klanten me niet lag. Dat commerciële gedoe. Dit was niet de baan voor mij.
Er was een functie bij E-bridge. Dit is het shared service centrum van de Randstad Holding en werkt vooral op de achtergrond. De functie was hetzelfde, alleen hoefde ik niet mee naar de klanten. Ik had een gesprek met een manager en binnen een dag was alles geregeld! Ik kreeg een eerste opdracht: orde en overzicht scheppen in de DOU administratie. Dit was een aparte administratie voor Tempo-Team. Na een tijdje wilde ik meer leren over loonadministratie. Ik deed de opleiding: basiskennis loonadministratie. Het was zo fijn om kennis van zaken te hebben. Na het doen van een assessment kreeg ik mijn contract voor onbepaalde tijd. Ik heb 8 jaar lang met veel plezier bij E-bridge gewerkt en ik haalde in die tijd ook mijn PDL (praktijk diploma loonadministratie) Toen kwam als donderslag bij heldere hemel de mededeling dat het bedrijf niet meer verder met me wilde. Na een zware bezuinigingsronde binnen de Randstad Holding, moest ook E-bridge eraan geloven, alleen had ik dit niet zien aankomen.
Ik volgende een outplacement traject. Deed trainingen en cursussen. Ik werd na een paar maanden solliciteren aangenomen voor de afdeling salarisadministratie bij de gemeente Amsterdam. Helemaal top en wat had ik er een zin in. Mijn eerste werkdag liep anders dan verwacht.... Ik werd meteen bij de manager geroepen. Ze wilde mij liever op de servicedesk hebben. Telefoon beantwoorden. Ai! Ik vond dit doodeng. Bij E-bridge werkte ik op de achtergrond en nu moest ik meer op de voorgrond werken. Ik ging de uitdaging aan en had het enorm naar mijn zin! Super leuke collega’s, ontzettend veel lol en een heerlijke werksfeer. Ik had er een fantastische tijd. Helaas werd het contract met het uitzendbureau waarvoor ik werkte verbroken door de gemeente en kon ik niet langer blijven.
Ik solliciteerde bij een overkoepelend bureau, dat veel opdrachten vervulde op het gebied van  loonadministratie. Zo kwam ik bij een klein administratie kantoor terecht. Er leek een klik te zijn, dus ik tekende een jaarcontract. In de eerste week voelde ik aan alles dat dit niet mijn plek was. Er was geen match en ik voelde me totaal niet op mijn gemak. Ik besloot wel door te zetten en bleef na mijn proefperiode. Het was een loodzwaar jaar. Het was een verademing toen de directeur zei dat hij mijn contract niet ging verlengen.
Vrolijk ging ik weer aan het solliciteren. Ik plukte de vruchten van mijn PDL diploma en mijn ervaring in de payrollwereld. Zo kwam ik in dienst bij een grote speler op de payrollmarkt. Mijn eerste gesprek was onder andere met de directeur van het bedrijf. We hadden elkaar opgezocht op LinkedIn. ‘Ik had je profiel op LinkedIn gezien en dacht: haar moeten we hebben’, zei hij toen ik naar binnenstapte. ‘Hier ben ik !’, zei ik. Het ijs was gebroken en ik werd aangenomen. Ik had een fijne tijd. Ik leerde veel en kreeg de kans me te ontwikkelen. Het bedrijf groeide enorm snel en dit was aan alles merkbaar. Er kwam een nieuwe manager voor onze afdeling. Ik kon het niet vinden met deze beste man. Er volgde dan ook een behoorlijke botsing. In de maanden daarvoor had een vriendin aangegeven dat de onderwijs stichting waarvoor zij werkt op zoek was naar leerkrachten. Ze had meerdere keren gevraagd of ik niet de sprong wilde wagen. Nu met de nieuwe manager was het misschien de tijd om weg te gaan uit het bedrijfsleven en terug te keren naar het onderwijs. Mijn vriend gaf me het laatste zetje: ‘Als je het echt wilt, moet je het nu doen!’. Ik schreef een sollicitatiebrief en kon op een maandag komen. Het gesprek liep goed. De stichting deed me een aanbod en binnen 4 dagen waren we rond. Ik schreef mijn ontslagbrief. De manager stond versteld van de brief en had hem niet zien aankomen. Tja, hij had alles zo verkeerd ingeschat en aangepakt. Iedereen feliciteerde me en zei ook dat het onderwijs me zo zou passen.
Op 1 november 2018 keerde ik terug in het onderwijs. Een beslissing waar ik tot op de dag van vandaag geen spijt van heb!