Welkom
Inge's lifestyle is mijn blog waarop mijn passie voor schrijven en fotografie samenkomen. Door de combinatie van tekst en foto's neem ik je mee in mijn dagelijkse leven, mijn persoonlijke ontdekkingsreis en mijn avonturen als leerkracht van groep 1-2.
Heel veel leesplezier!
Lots of love,
Inge
We hebben de A, we hebben de B, we hebben de C en we hebben de D!!!
DEEEL II
DEEEL II
De namen.... we lieten de twee kleine frutsels los in de woonkamer en de kleinste was enorm nieuwsgierig. Echt een nieuwsgierig aagje.. Over haar naam hoefden we niet lang na te denken: Aegje! Het andere frutseltje was echt een bengel. Dit werd Beangel. De A & B hebben we. Aegje heeft een hele eigen wil. Aaien kan, maar ze kan onvoorspelbaar zijn wat niet altijd prettig is. Beangel is een droppie die geen vlieg kwaad kan doen. Vindt iedereen lief en komt graag op schoot.
Toen kwam de C.... Na het overlijden van Sonja hadden we tegen elkaar gezegd dat als we ooit een rode meid tegen kwamen, we haar mee zouden nemen. Dit gebeurde op de dag dat we mijn vaders verjaardag vierden. We waren in de dierenwinkel geweest (in het dorp waar mijn ouders wonen) om brokjes te kopen. Er waren twee rode kittens. Ik vroeg of er een meisje bij zat. Ja dat zat er! We gingen toch eerst naar mijn ouders, maar kon het kleine rode ding niet vergeten. Om 16.45 zijn we naar de dierenwinkel gehold om haar te kopen. Achteraf hebben we er spijt van dat we haar broertje ook niet hadden meegenomen. Dan had Ceal een maatje gehad. Ceal is een heerlijk en lief beest. Geeft het liefste kopjes en wil dwars door je heen. Ze houdt van eten.
We wilden graag een maatje voor Ceal, want met de zusjes viel ze vaak buiten de boot en was ze erg alleen. Een vriendin belde op dat haar overbuurvrouw kittens had. Dus ik kijken. Een rode kater. De naam stond meteen vast: Dean. Mijn vriend is fan van James Dean en na de a, b, en c komt tenslotte de d. Helaas was het mannetje te zwak en is hij maar een paar weekjes oud geworden.
In het asiel in Oostzaan zat een heel mooi wit meisje. Ze was in quarantaine en het duurde nog twee weekjes voordat ze geadopteerd kon worden. Ik belde vooraf om te vragen hoe het met haar was en of ik haar eventueel kon komen ophalen. Ja, dat kon. Ik stond voor de openingstijd bij het asiel en was als eerste aan de beurt. Toen de witte dame in haar reismandje zat, waren er al drie anderen geweest die gevraagd hadden of zij beschikbaar was. Dit mooie witte dametje noemden we Deana. Helaas konden wij haar geen fijn thuis geven. Ze bleef schuw en zocht geen contact met de andere meiden. Ineens zagen we dat het niet goed ging met haar. Bij de dierenarts bleek ze bloedarmoede te hebben. Zware bloedarmoede zelfs. We gingen ervoor en wilden haar oplappen. We moesten op een maandag (een dag voor Kerst) terug komen voor controle. Mijn vriend was boven en ik beneden wat rommelen in de woonkamer. Ineens deed Deana heel raar. Ik riep mijn vriend naar beneden en voor we het wisten blies ze haar laatste adem uit. Zo’n dubbel gevoel omdat we haar niet hebben kunnen helpen
In het asiel in Oostzaan zat een heel mooi wit meisje. Ze was in quarantaine en het duurde nog twee weekjes voordat ze geadopteerd kon worden. Ik belde vooraf om te vragen hoe het met haar was en of ik haar eventueel kon komen ophalen. Ja, dat kon. Ik stond voor de openingstijd bij het asiel en was als eerste aan de beurt. Toen de witte dame in haar reismandje zat, waren er al drie anderen geweest die gevraagd hadden of zij beschikbaar was. Dit mooie witte dametje noemden we Deana. Helaas konden wij haar geen fijn thuis geven. Ze bleef schuw en zocht geen contact met de andere meiden. Ineens zagen we dat het niet goed ging met haar. Bij de dierenarts bleek ze bloedarmoede te hebben. Zware bloedarmoede zelfs. We gingen ervoor en wilden haar oplappen. We moesten op een maandag (een dag voor Kerst) terug komen voor controle. Mijn vriend was boven en ik beneden wat rommelen in de woonkamer. Ineens deed Deana heel raar. Ik riep mijn vriend naar beneden en voor we het wisten blies ze haar laatste adem uit. Zo’n dubbel gevoel omdat we haar niet hebben kunnen helpen
Vorig jaar gingen we weer actief op zoek naar een maatje voor Ceal. Dit keer ging ik naar het asiel in Amsterdam. Er waren meerdere kamers waar de katten in zaten. De dame van het asiel adviseerde me een kater te nemen. Dit gaat vaak beter bij 3 meiden. Ik ging op mijn hurken zitten en een kat kwam meteen naar me toe. Kopjes geven, op zijn rug liggen en ik mocht hem aaien. Het was gelukkig een kater. Ik was verkocht! De naam... iets met een d. Dean kon niet meer... Die naam hoorde bij het kleine mannetje. Al Googelend kwamen we op Deal en met hem hebben we echt een hele leuke deal! Hij is inmiddels flink gegroeid, is lief voor de meiden en raakt steeds meer gewend aan aaien en aandacht. Net als Ceal houdt ook Deal enorm van eten! Af en toe liggen Ceal en Deal samen op de poef.
Een heerlijk kwartet. Ik geniet elke dag van hun aanwezigheid. Wanneer je ‘s morgens beneden komt, wordt je altijd wel opgewacht door 1 van de 4. Er is altijd reuring in huis en vaak genoeg hebben we enorm veel lol met ze!
Mijn droom is om ooit een hond te hebben... wie weet.
Mijn droom is om ooit een hond te hebben... wie weet.
We hielden het welgeteld 6 maanden vol zonder katten in huis. Na een heerlijke vakantie gingen we shoppen en kwamen we langs een dierenwinkel. Oe, even binnenkijken. Ja hoor, een nestje met twee meiden en twee jongens. We waren verkochten..... en namen de 2 meiden mee.