Welkom

Inge's lifestyle is mijn blog waarop mijn passie voor schrijven en fotografie samenkomen. Door de combinatie van tekst en foto's neem ik je mee in mijn dagelijkse leven, mijn persoonlijke ontdekkingsreis en mijn avonturen als leerkracht van groep 1-2.

Heel veel leesplezier!

Lots of love,
Inge
Klik hier voor mijn eerdere blogs
Ik blaas vandaag 40 kaarsjes uit! Ik neem jullie mee in 10 gebeurtenissen in mijn leven. Gebeurtenissen die voor mij veel betekenen. De eerste is wel een pittige. Als de eerste gebeurtenis anders was afgelopen, hadden de andere 9 niet gevolgd. 
1. De val uit het stoeltje…
Ik was 1,5 jaar toen ik van een stoeltje ben gevallen met mijn hoofdje op de plavuizen. Na twee dagen pakte mijn vader me op uit mijn bedje en ik was helemaal slap. Mijn ouders hebben het ziekenhuis gebeld en ze moesten meteen komen. Bij aankomst ben ik meteen naar de operatiekamer gebracht. Normaal gesproken krijg je een bult aan de buitenkant van je hoofd. Bij mij kwam de bult aan de binnenkant van mijn hoofd. Deze bult drukte tegen mijn hersenen aan. Het had niet veel gescheeld of het was verkeerd afgelopen.
Ik weet nog heel goed dat ik dit een keer bij biologie vertelde aan mijn leraar. Hij zei: ‘Het is een wonder dat je hier tegenover mij zit!’. Deze opmerking kwam binnen en zal me altijd bijblijven.
2. Nicolaas Maes
De Nicolaas Maes was de tweede basisschool waar ik op heb gezeten. Zie mijn blog: schoolloopbaan. Ik heb hier groep 7 en groep 8 gedaan. Ik heb er een super fijne tijd gehad. Ik heb er heel mooie herinneringen aan overgehouden. Onder anderen de bosweek. Een week op kamp met z’n allen. Ik vond het met mijn dieet erg spannend. Mijn vader kon regelen dat hij er ook een paar dagen was. Een dropping. Levend stratego en de bonte avond. Onvergetelijke momenten. Ik heb zoveel geleerd in de laatste twee jaren van de basisschool. Onbetaalbaar.
3. Honderdenéén Dalmatiërs
Mijn grote droom was in een musical spelen die door het hele land reisde. Deze droom kwam eerder uit dan ik zelf had gedacht. Ik heb in de musical Honderdenéén Dalmatiërs gespeeld. 72x de rol van Kokkie mogen spelen. Het mooiste was het kunnen groeien in de rol. Na de laatste voorstelling viel ik in een zwart gat. Van elke week meerdere voorstellingen spelen naar niets meer. Het heeft een jaar geduurd voor ik het toneelspelen weer oppakte.
Het was een onvergetelijke tijd en ik heb er intens van genoten.
4. Toronto
Ik wilde niet meer met mijn ouders op vakantie, maar wat wil je dan? Nou, mijn nicht was naar Canada geëmigreerd en had gezegd dat ik altijd op visite mocht komen. Ik zag dat wel zitten! Mijn ouders betaalden de vlucht en ik had een bijbaantje zodat ik zakgeld had om daar dingen te kunnen doen. Op 7 juli 2001 vloog ik in mijn uppie naar Toronto. Wat een avontuur: nog nooit alleen op vakantie geweest en nog nooit gevlogen! Het stuk boven de Atlantische Oceaan staat me nog goed bij. De schaduw van de wolken op het water. Het water waar geen einde aan leek te komen. In Toronto stond mijn nicht me op te wachten. Ik heb er drie onvergetelijke weken gehad. Veel gezien, veel gedaan en genoten van de stad. Ik ben alleen met de metro geweest. Wat me daarvan bijgebleven is, is hoe schoon die was en hoe veilig ik me er voelde. Veiliger dan in de metro in Amsterdam.
5. Vriend
Op mijn 20ste kwam er een heel leuke man mijn leven binnen wandelen. Op een moment dat ik het niet verwachtte en ik er niet mee bezig was. Ik was tenslotte net met de PABO begonnen. Al snel werd duidelijk dat we elkaar heel erg leuk vonden. Na mijn eerste studiejaar besloten we samen te gaan wonen. Tja, samenwonen, een huishouden runnen en studeren. Het belangrijkste was mijn studie afmaken. Dat is me gelukt! Volgend jaar zijn we 20 jaar samen.
Ik heb het in mijn blogs altijd over mijn vriend. Mijn vriend wil niet met naam genoemd worden. Ik respecteer dit natuurlijk. Vandaar de keuze om ‘mijn vriend’ te gebruiken.
8. Dam tot Dam Loop
Met een biertje in mijn hand bekeek ik alle hardlopers die voorbij kwamen. Ik vond het machtig! Hoe knap om 16,1 kilometer te kunnen hardlopen. Aan een stuk door. Ik deelde dit met mijn vriend en onze vriend die er ook bij was. Mijn vriend zei: “wat houd je tegen!’. Tja, niets. Natuurlijk eerst overlegd met mijn diëtistes om te kijken welke gevolgen het heeft voor mijn stofwisselingsziekte. Ik werd lid van de atletiekvereniging. Zo trainde ik een jaar lang naar de Dam tot Dam loop toe.
17 september 2017 liep ik mijn eerste Dam tot Dam loop. Wat een avontuur was dat. Ik deed het ook: 16,1 kilometer hardlopen aan één stuk door!
9. Terug het onderwijs in
Ik werkte in de payroll salarisadministratie en had daar aardig wat ervaring opgedaan.
Ik was al eens benaderd met de vraag of ik wilde terugkeren in het onderwijs. Ik had er toen geen oren naar.
Bij het bedrijf waar ik werkte, kwam een nieuwe manager. Ik had hier geen klik mee.
Na een paar maanden kregen we dan ook een flinke aanvaring. Toen de vraag of ik weer in het onderwijs wilde terugkeren voorbij kwam, greep ik deze kans met beide handen aan. Ik ging op sollicitatiegesprek en binnen 3 dagen was alles geregeld. Ik was zo blij en opgelucht toen ik mijn ontslagbrief indiende. Iedereen binnen het bedrijf keek niet raar op dat ik wegging om weer voor de klas te staan. ‘Dat past je!’, zei iedereen.
Tot op de dag van vandaag heb ik geen spijt van mijn keuze! Ik ben zo blij dat ik weer het vak uitoefen waarvoor ik gestudeerd heb.
10. Mijn eigen website
Heel wat jaren terug kocht ik de domeinnaam; ikhebpku.nl. Ik bouwde mijn eerste site en plaatste daar één keer een blog op. Het voelde niet oké. Ik was met die domeinnaam voor mijn gevoel teveel gebonden aan mijn stofwisselingziekte.
In 2018 had ik dé naam: ingeslifestyle.com. Deze bleek vrij te zijn! Het duurde alleen tot februari van dit jaar voor ik er daadwerkelijk iets mee ging doen. In 2020 deed ik het ‘Echt In Balans’ programma van Charlotte de Jonge. Zei vroeg wat mijn droom was: mijn eigen website waarop ik mijn passie voor schrijven en fotografie deel. Ik vertelde haar dat ik de domeinnaam 2 jaar geleden al had gekocht. Door een aantal liefdevolle schoppen onder de bibs heb ik alles gemaakt en online gezet. Ik deed inmiddels mee aan het jaarprogramma van Michael Pilarczyk en daarin kwam voorbij: begin voordat je klaar bent. Dat heb ik gedaan. Mijn site was niet helemaal zoals ik wilde, maar ik ben gewoon live gegaan. Mijn droom is werkelijkheid geworden, gewoon door het te doen!
7. Huis kopen
Toen we gingen samenwonen, trok ik bij mijn vriend in. Hij had tenslotte een koopwoning. De ruimte was er, dus dit was een logische stap. Na heel wat jaren wilden we graag groter wonen. Daarnaast waren we uitgekeken op onze woonplaats. We wilden een nieuwe omgeving. Uiteindelijk vonden we een woning waarbij we ons gehele wensenlijstje konden afvinken!
Ik vond het ontzettend spannend om een huis kopen! Het afsluiten van een hypotheek en alle zaken die daarbij kwamen kijken. Dingen gingen mis en er waren veel hobbels. Ik was intens gelukkig toen we onze handtekeningen onder de koopakte konden zetten. Samen de trotse eigenaren van een schitterend paleisje. 
6. Afstuderen
Afstuderen aan de IPABO was echt een mijlpaal! Gewoon een HBO studie op zak. Ik heb voor mijn diploma hard moeten werken. Ik kreeg zelfs een stage verlenging, omdat een docent vond dat ik niet geschikt was voor het onderwijs.
Op de avond van de diploma-uitreiking op school stonden daar ineens mijn tante en nicht uit Eindhoven voor mijn neus! Een heel mooi moment.
Met mijn diploma op zak, kon ik op zoek gaan naar een baan. Tijdens mijn studie leefden wij van het salaris van mijn vriend en mijn studiefinanciering. Voor een aantal grotere uitgave sprongen mijn ouders bij. Het voelde zo goed en ik was zo trost op mijn eerste salaris! Ik kon nu ook mijn steentje bijdragen aan ons huishouden. Van mijn eerste salaris hebben we de keuken gepimpt. Ik voelde me enorm trots!